Vandaag zijn er veel interessante updates vanuit de richting van Pokrovsk.
Hier proberen de Russische troepen wanhopig Myrnohrad te bereiken voordat de winter hun opmars stopt. Ze voeren onophoudelijke aanvallen uit, met tot wel tien aanvallen per dag op de verdedigingslinies van de stad. De slaagkans van deze aanvallen is echter zo laag dat, zoals recent vrijgegeven rapporten aangeven, de gemiddelde levensverwachting van Russische soldaten in deze sector is gedaald tot slechts twee weken.
De Russen streven ernaar de rand van Myrnohrad te bereiken en stadsgevechten te beginnen. Het veiligstellen van een voet aan de grond in het zuidelijke deel van de stad zou een basis voor operaties bieden en verdere incrementele winsten via stadsgevechten mogelijk maken. Het niet kunnen vestigen van deze positie zou hen dwingen om met modderig terrein om te gaan, wat de opmars zou vertragen totdat de grond in de komende maanden bevriest.
Bewust van de strikte tijdsdruk, intensiveren de Russische generaals hun inspanningen, waarbij naar verluidt tot tien aanvallen per dag op Myrnohrad worden gelanceerd. Geen van deze aanvallen is echter geslaagd, voornamelijk door de veerkracht van de Oekraïense 38e Mariniersbrigade. Beelden benadrukken goed gevestigde loopgraven, die precies volgens de militaire richtlijnen en proporties zijn gebouwd. Dit toont aan hoe de Oekraïense troepen hebben geprofiteerd van de Russische mislukking om gedurende maanden van aanvallen terreinwinst te boeken, door de tijd te gebruiken om hun verdedigingen te versterken en posities te versterken om de Russische aanvallen effectief tegen te gaan.
De Oekraïense troepen hebben hun artillerietactieken verfijnd tot verwoestend effect, waarbij Russische troepenconcentraties worden getroffen en aanzienlijke verliezen worden toegebracht. Om aanvallen te voorkomen, volgen de Oekraïense troepen de Russische stormtroepen naar hun schuilplaatsen in de nabijgelegen mijnen van Novohrodivka. Deze posities worden vervolgens onderworpen aan nauwkeurige artillerievuur, gecoördineerd met verkenningsdrones. In een opvallend geval vernielde een enkele nauwkeurige artilleriegranaat een heel gebouw vol met Russische soldaten, wat de precisie van de Oekraïense artillerie benadrukt en de cruciale rol ervan bij het neutraliseren van Russische aanvalseenheden voordat ze überhaupt een aanval kunnen lanceren.
Ondanks de verliezen besluit het Russische commando door te gaan met aanvallen op de Oekraïense posities in de buurt van Myrnohrad, omdat ze haast hebben om strategische resultaten te behalen voor de winter. Gevechtsbeelden uit het gebied tonen Oekraïense drone-aanvallen op Russische troepen die posities in loopgraven proberen in te nemen. Vooral grote Russische aanvalsgroepen van tot wel 20 soldaten vallen uit elkaar in paniek en desorganisatie zodra de Oekraïense drone-aanvallen beginnen, wat hun aanval als geheel annuleert. De meeste Russische soldaten worden één voor één opgespoord en geëlimineerd in de loopgraven en schuilplaatsen, zodat de Oekraïense troepen de posities later fysiek kunnen heroveren.
De voortdurende verliezen hebben een verwoestende impact op het Russische moraal. Verontrustend is dat gevechtsbeelden zijn opgedoken waarop soldaten, overweldigd door wanhoop en een gevoel van naderende dood, de lokale begraafplaatsen in dwalen om te zitten en te wachten op de onvermijdelijke aanval van Oekraïense drones. Dit aangrijpende fenomeen benadrukt de diepe psychologische druk op de Russische troepen, van wie velen hun overleving als hopeloos beschouwen in zulke extreme omstandigheden. Rapporten suggereren dat de levensverwachting van Russische soldaten aan de frontlinie is gedaald tot slechts twee weken, met marginaal betere vooruitzichten – rond de vier weken – in rustigere sectoren. Deze sombere statistieken zijn bijzonder schrijnend onder vrijwillige rekruten, die vaak niet over voldoende training en uitrusting beschikken om te overleven in een dergelijke meedogenloze omgeving. Deze snelle uitwisseling van slecht voorbereide versterkingen ondermijnt niet alleen Rusland’s personeelsreserves, maar beperkt ook ernstig het vermogen om langdurige militaire operaties vol te houden.
Over het algemeen benadrukt de catastrofale uitputting van Russische troepen nabij Myrnohrad de bredere operationele inefficiënties en strategische wanhoop van het Russische leger. De beslissing om onophoudelijke aanvallen door te zetten, ondanks minimale tactische winst en verwoestende verliezen, weerspiegelt een leiding die meer gericht is op het behalen van symbolische deadlines dan op duurzaam militair beleid. De verontrustende levensverwachting van slechts twee weken voor Russische soldaten benadrukt niet alleen de menselijke tol van deze aanpak, maar wijst ook op een versneld verlies van mankracht. Dit zal een domino-effect hebben op het vermogen om offensieven elders voort te zetten.
Opmerkingen