MISLEID EN GEDOOD. Russen trappen in de SIMPELSTE VAL.

Vandaag zijn er veel updates vanuit de Koersk-regio. 

Hier, na het afslaan van een Russische aanval, grepen Oekraïense troepen de kans om hun tegenstanders te slim af te zijn door onderschepte communicatie te gebruiken om de positie als veroverd door te geven aan het Russische bevel. Ze vingen de truc, waarna Russische commandanten een grote versterkingsgroep uitstuurden, die echter in een zorgvuldig geplande Oekraïense val werd gelokt en vernietigd.

Eerder hadden de Russische troepen hun offensieve operaties in de buurt van Nizhny Klin opgevoerd, met als doel strategisch hooggelegen gebieden te veroveren voor een potentiële aanval op Sudzha langs de hoofdweg. Ondanks hun vastberaden inspanningen resulteerden deze aanvallen in zware verliezen en geen territoriale winsten. Russische commandanten, die deze uitkomst interpreteerden, gingen ervan uit dat de Oekraïense troepen Nizhny Klin hadden versterkt door troepen uit andere sectoren langs het Koersk-front te herpositioneren, aangezien het werd gezien als een kritieke verdedigingsbastion. Op basis van deze veronderstelling verlegden Russische officieren hun focus naar Pogrebki, een relatief minder actieve sector, en lanceerden nieuwe aanvallen in de hoop een waargenomen zwakte te benutten. Ze geloofden dat tactische vooruitgangen in Pogrebki en de omliggende bossen een basis konden bieden voor verdere opmars richting Malaya Lokhnya.

Echter, in tegenstelling tot de Russische veronderstellingen, handhaafden de Oekraïense troepen een robuuste aanwezigheid in Pogrebki, waarbij hun troepen zorgvuldig verborgen lagen in de bossen, binnen het dorp en op de omliggende heuvels. Om de Russische gemechaniseerde aanvallen tegen te gaan, zetten de Oekraïeners uitgebreide landmijnvelden in, die in de afgelopen weken met succes verschillende aanvallen hadden afgestoten. Deze mijnen bleken zeer effectief, door de voorste voertuigen te vernietigen en Oekraïense strijders die zich verborgen hadden in staat te stellen de overgebleven gepantserde eenheden en stormtroepen snel te neutraliseren. Gezien de onhoudbare verliezen van deze gemechaniseerde aanvallen pasten de Russische commandanten hun aanpak aan door kleinere infanteriegroepen in te zetten om de boomgrenzen binnen te dringen in een poging de Oekraïense mijnenvelden te omzeilen. Deze tactische verschuiving hield echter geen rekening met de diepte en aanpasbaarheid van de Oekraïense verdedigingen, die nog steeds aanzienlijke verliezen toebrachten aan de Russische troepen.

Deze Russische infiltratiegroepen werden snel geïdentificeerd en aangevallen door Oekraïense special forces, die erin slaagden de verloren posities terug te veroveren. Tijdens de gevechten werden meer dan een dozijn Russische soldaten gevangengenomen, wat de Oekraïenen een onverwachte kans gaf om een slimme strategie uit te voeren. Met vlekkeloze Russische accenten zonden de Oekraïense special forces een valse rapportage naar het Russische bevel, waarin werd beweerd dat de posities waren veroverd en veiliggesteld zonder verdere Oekraïense tegenstand. Gedwaald door deze truc, stuurden de Russische commandanten een grotere aanvalsgroep, compleet met meerdere gepantserde voertuigen en stormtroepen, om de posities te versterken die ze als in handen van de vijand beschouwden.

Gevechtsbeelden van de betrokkenheid tonen aan hoe de Oekraïense Special Forces vakkundig een hinderlaag hadden voorbereid op de heroverde Russische posities, zich verbergend in het naburige bos. Gewapend met AT-4-antitankwapens, machinegeweren en precisiesnipers, wachtten ze op de nietsvermoedende Russische versterkingen. Toen de Russische BTR-pantservoertuigen zich naar het beboste gebied begaven, sloegen de Oekraïeners hun val in, door twee van de drie voertuigen onmiddellijk te neutraliseren met goed geplaatste antitankaanvallen. De overlevende BTR trok snel terug van het slagveld, waarbij de stormtroepen die het had ingezet werden achtergelaten. Vangend in een regen van mitrailleurvuur, probeerden de achtergebleven Russische stormtroepen terug te kruipen door het hoge gras naar veiligheid. Oekraïense scherpschutters, uitgerust met thermische beeldvormingsapparatuur, detecteerden snel hun bewegingen en elimineerden systematisch de vluchtende troepen met precieze nauwkeurigheid. De hinderlaag eindigde met de vrijwel totale vernietiging van de aanvalsplatoon, waardoor de Russische vooruitgang in Pogrebki weer bij nul werd gezet.

Al met al illustreren de gebeurtenissen in Pogrebki de toenemende tactische verfijning van de Oekraïense troepen en de operationele verwarring die de Russische bevelvoering teistert. Door inlichtingen van gevangengenomen soldaten te benutten en misleidende tactieken toe te passen, neutraliseerden de Oekraïense special forces niet alleen een significante Russische aanvalsgroep, maar blootstelden ze ook de inherente kwetsbaarheden in de Russische commandostructuur en slagveldscoördinatie. Deze betrokkenheid benadrukt een bredere trend: Oekraïens vermogen om Russische aanvallen te anticiperen, zich aan te passen en effectief tegen te werken, waardoor het momentum van de vijand systematisch wordt geërodeerd terwijl het eigen vermogen wordt bewaard. Dergelijke dynamiek remt niet alleen de Russische vooruitgang, maar toont ook de steeds groter wordende kloof in operationele effectiviteit tussen de twee kanten, wat de strategische vooruitzichten van de oorlog hertekent.

‍